To συνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου είναι πόνος στο πρόσθιο μέρος του γόνατος, γύρω από την επιγονατίδα. Γνωστό επίσης σαν το γόνατο του δρομέα γιατί συναντάται κυρίως σε ανθρώπους που η άθληση περιλαμβάνει τρέξιμο ή άλματα αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε μη ασκούμενους ασθενείς. Όσο ανεβαίνουμε σκάλες τρέχουμε, κάνουμε βαθιά καθίσματα ή είμαστε καθιστοί για πολύ ώρα, ο πόνος αυξάνεται.
Τα αίτια εμφάνισης του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου φαίνεται ότι έχουν σχέση με
- Επιβαρυντικές Φορτίσεις μέσα στην καθημερινότητα. Επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή παρατεταμένες θέσεις προς μεμονωμένες κατευθύνσεις για μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορούν δυνητικά να προκαλέσουν επιγονατιδομηριαίο πόνο. Έχει φανεί πως η κίνηση προς τα έσω κατά το βαθύ κάθισμα συσχετίζεται με τον επιγονατιδομηριαίο πόνο.
- Υπέρχρηση. Σε αθλήματα πού περιλαμβάνουν τρέξιμο ή άλματα ή γενικότερα λάθη στην προπόνηση.
- Περιστασιακή άθληση.
- Χειρουργείο. Ειδικά προσθίου χιαστού με μόσχευμα από τον τένοντα της επιγονατίδας.
- Τραύμα στην επιγονατίδα. Εξαρθρώσεις κατάγματα κλπ
Παράγοντες κινδύνου
Παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα να αναπτύξει κάποιος σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου είναι οι παρακάτω
- Φύλο. Γυναίκες περισσότερο από τους άνδρες σε αναλογία 2:1. πιθανόν λόγω της πυέλου που αυξάνει την γωνία στο γόνατο.
- Ηλικία. Νεαροί και ενήλικες. Οι μεγαλύτεροι έχουν πρόβλημα λόγω αρθρίτιδας κυρίως.
- Συγκεκριμένα αθλήματα. Αθλήματα με τρέξιμο και άλματα. Επίσης, σε αύξηση προπονήσεων ανά εβδομάδα ή σε αύξηση της έντασης της προπόνησης όπως πχ αύξηση της απόστασης.
To σύνδρομο επιγονατηδομηριαίου πόνου συνήθως προκαλεί έναν αμβλύ πόνο στο πρόσθιο μέρος του γόνατος. Ο πόνος μπορεί να χειροτερέψει σε δραστηριότητες που αφορούν κάμψη γόνατος (λύγισμα του γόνατος) όπως
- Ανεβοκατέβασμα σκάλας
- Γονάτισμα ή βαθιά καθίσματα
- Κάθισμα με λυγισμένο γόνατα για πολύ ώρα όπως πχ στον κινηματογράφο
- Τρέξιμο
Διάγνωση
Τα ακτινολογικά ευρήματα δεν συμβαδίζουν πάντοτε με τα επίπεδα πόνου και την τρέχουσα συμπτωματολογία του ασθενή. Σε ένα σημαντικό ποσοστό ασυμπτωματικών ατόμων εμφανίζονται παθολογικά ευρήματα στην απεικόνιση, χωρίς να υπάρχουν συμπτώματα.
Στη διάγνωση του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου θα παίξει σημαντικό ρόλο ο προσδιορισμός του μηχανικού παράγοντα που καθορίζει την εικόνα, την παθολογία και εν τέλει την επιλογή της θεραπείας του εκάστοτε ασθενούς.
Συχνά προκύπτει η ανάγκη να διαφοροδιαγνωστεί η πραγματική αιτία των συμπτωμάτων και να διαχωριστεί αυτή καθεαυτή η παθολογία του γόνατος από μία παθολογία της σπονδυλικής στήλης ή της άρθρωσης του ισχίου, που μπορεί αρκετά συχνά να προκαλούν συμπτώματα στο γόνατο. Τα απεικονιστικά ευρήματα στερούνται διαγνωστικής εγκυρότητας, τις περισσότερες φορές και δεν μπορούν να κατευθύνουν τον κλινικό συλλογισμό.
Η κλινική διάγνωση τoυ συνδρόμου μπορεί να γίνει μέσω της έγκυρης και αξιόπιστης εξέτασης Μηχανικής Διάγνωσης & Θεραπείας (ΜΔΘ) του γόνατος.
Ο κλινικός λαμβάνει λεπτομερές ιστορικό, όπου καταγράφονται αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τη διαχείριση της καθημερινότητας (προφίλ του ασθενούς), τις λειτουργικές ανικανότητες λόγω του πόνου, λεπτομέρειες σχετικά με τη φύση και την εξέλιξη του πόνου/επεισοδίου, τις δραστηριότητες που επιδεινώνουν/βελτιώνουν τα συμπτώματα, το προηγούμενο ιστορικό και την κατάσταση της υγείας του, την πιθανή φαρμακευτική αγωγή που ακολουθεί και τις εξετάσεις απεικονιστικές/εργαστηριακές που διαθέτει ο ασθενής.
Η φυσική εξέταση που ακολουθεί περιλαμβάνει την επισκόπηση της άρθρωσης (θερμότητα,οίδημα,ερυθρότητα,ευαισθησία), την απώλεια κίνησης στις ενεργητικές και παθητικές κινήσεις και τη συμπεριφορά των συμπτωμάτων, κάτω από προσδιορισμένες κινητικές δοκιμασίες (επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή παρατεταμένες θέσεις ενεργητικά ή παθητικά/ με ή χωρίς αντίσταση).
Οι αρχές θεραπείας θα εφαρμοστούν με βάση τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης και διαφορικής διάγνωσης ΜΔΘ. Οι οδηγίες θα είναι εξατομικευμένες και θα έχουν στόχο στις γρήγορες και παραμένουσες βελτιώσεις, τόσο στη συμπτωματική, κινητική, όσο και λειτουργική εικόνα του ασθενούς.
Ο κλινικός θα προσδιορίσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα θεραπευτικών ασκήσεων, βασισμένο στις ανάγκες της παθολογίας και τις ικανότητες του ασθενούς. Οι θεραπευτικές ασκήσεις ΜΔΘ συνιστούν συγκεκριμένες, εύκολες και στοχευμένες ασκήσεις με δεδομένη συχνότητα και αριθμό επαναλήψεων μέσα στην ημέρα, ώστε με ελάχιστο χρόνο (2 λεπτά τη φορά), ο ασθενής να βελτιώνει διαρκώς και σταθερά την κλινική του εικόνα.
Ομοίως οι οδηγίες θα περιλαμβάνουν σαφείς πληροφορίες για αποφυγή εξατομικευμένων προδιαθεσικών ή προκλητικών παραγόντων.
Βασικός στόχος είναι η αντιμετώπιση του αίτιου και όχι μόνο των συμπτωμάτων. Η εκπαίδευση για αυτοθεραπεία είναι επίσης διαρκής στόχος της ΜΔΘ, κάνοντας τον ασθενή διαχρονικά ανεξάρτητο και ικανό για σωστή διαχείριση της καθημερινότητας στο διηνεκές. Τέλος, η πρόληψη υποτροπών και η αποφυγή επιβαρυντικών παραγόντων συνιστούν τα μέγιστα στην αντιμετώπιση της χρονιότητας, που αποτελεί σημαντικότατο επιβαρυντικό παράγοντα.
