Πρόκειται για μια επώδυνη κατάσταση στην έξω πλευρά του αγκώνα λόγω υπερφόρτισης της τενόντιας κατάφυσης των εκτεινόντων του καρπού, μύες που ελέγχουν τις κινήσεις έκτασης του καρπού και των δακτύλων. Οι αθλητές δεν είναι η μόνη κατηγορία ατόμων που εμφανίζουν την πάθηση αλλά συμπεριλαμβάνονται και άτομα, οι δραστηριότητες των οποίων απαιτούν επαναλαμβανόμενη κίνηση/φόρτιση του καρπού. Προσβάλλει τόσο τον αντρικό όσο και τον γυναικείο πληθυσμό.
Αίτια
- Υπερβολική φόρτιση των ιστών πέρα από τα φυσιολογικά τους όρια.
- Υπέρχρηση
- Εκφυλιστικές αλλαγές των τενόντων που εκτείνουν την άκρα χείρα
- Τραύμα/κάκωση μετά από άμεση πλήξη της περιοχής(π.χ. πτώση, χτύπημα)
- Μεταβολικά νοσήματα
Προδιαθεσικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την ηλικία, φύση της εργασίας(π.χ. χειρωνάκτες, χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, αθλητές κ.α.), κακή αποκατάσταση από προηγούμενο επεισόδιο έξω επικονδυλαλγίας, λάθος τεχνική αθλήματος, ανεπαρκής/κακή προετοιμασία των ιστών, κα.
Συμπτώματα
- Πόνος στην εξωτερική επιφάνεια της άρθρωσης του αγκώνα ο οποίος μπορεί να διαχέεται στο άνω τριτημόριου του αντιβραχίου (έξω πλευρά).
- Αδυναμία δραγμού, μειωμένη συλληπτική ικανότητα, πόνος κατά την στροφή/υπτιασμό του αντιβραχίου (π.χ ξεκλείδωμα μιας πόρτας) , πόνος σε δραστηριότητες που απαιτούν ραχιαία έκταση της άκρας χειρός ή/και σε συνδυασμό με την έκταση του αγκώνα (π.χ. τέννις κα)
Διάγνωση
Συχνά προκύπτει η ανάγκη να διαφοροδιαγνωστεί η πραγματική αιτία των συμπτωμάτων και να διαχωριστεί αυτή καθεαυτή η παθολογία του τένοντα από μία παθολογία της άρθρωσης του αγκώνα.
Τις περισσότερες φορές, οι κλινικοί ερμηνεύουν λανθασμένα τα απεικονιστικά ευρήματα του τένοντα (πχ υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία) με συνέπεια να μεροληπτούν υπέρ της τενόντιας παθολογίας και σε αντίθεση με αυτή της αρθρικής.
Η κλινική διάγνωση της έξω επικονδυλαλγίας μπορεί να γίνει μέσω της έγκυρης και αξιόπιστης εξέτασης Μηχανικής Διάγνωσης & Θεραπείας (ΜΔΘ) του αγκώνα, εφόσον ο κλινικός αποκλείσει την αρθρική παθολογία με αυστηρά και συγκεκριμένα κλινικά κριτήρια .
Ο κλινικός λαμβάνει λεπτομερές ιστορικό, όπου καταγράφονται αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τη διαχείριση της καθημερινότητας (προφίλ του ασθενούς), τις λειτουργικές ανικανότητες λόγω του πόνου, λεπτομέρειες σχετικά με τη φύση και την εξέλιξη του πόνου/επεισοδίου, τις δραστηριότητες που επιδεινώνουν/βελτιώνουν τα συμπτώματα, το προηγούμενο ιστορικό και την κατάσταση της υγείας του, την πιθανή φαρμακευτική αγωγή που ακολουθεί και τις εξετάσεις απεικονιστικές/εργαστηριακές που διαθέτει ο ασθενής.
Η φυσική εξέταση που ακολουθεί περιλαμβάνει την επισκόπηση της άρθρωσης (θερμότητα,οίδημα,ερυθρότητα,ευαισθησία), την απώλεια κίνησης στις ενεργητικές και παθητικές κινήσεις και τη συμπεριφορά των συμπτωμάτων, κάτω από προσδιορισμένες κινητικές δοκιμασίες (επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή παρατεταμένες θέσεις ενεργητικά ή παθητικά/ με ή χωρίς αντίσταση).
Θεραπεία
Οι αρχές θεραπείας θα εφαρμοστούν με βάση τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης και διαφορικής διάγνωσης ΜΔΘ. Οι οδηγίες θα είναι εξατομικευμένες και θα έχουν στόχο στις γρήγορες και παραμένουσες βελτιώσεις, τόσο στη συμπτωματική, όσο και λειτουργική εικόνα του ασθενούς.
Ο κλινικός θα προσδιορίσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα θεραπευτικών ασκήσεων, βασισμένο στις ανάγκες της παθολογίας και τις ικανότητες του ασθενούς. Οι θεραπευτικές ασκήσεις ΜΔΘ συνιστούν συγκεκριμένες, εύκολες και στοχευμένες ασκήσεις με δεδομένη συχνότητα και αριθμό επαναλήψεων μέσα στην ημέρα, ώστε με ελάχιστο χρόνο (2 λεπτά τη φορά), ο ασθενής να βελτιώνει διαρκώς και σταθερά την κλινική του εικόνα.
Ομοίως οι οδηγίες θα περιλαμβάνουν σαφείς πληροφορίες για αποφυγή εξατομικευμένων προδιαθεσικών ή προκλητικών παραγόντων.
Βασικός στόχος είναι η αντιμετώπιση του αίτιου και όχι μόνο των συμπτωμάτων. Η εκπαίδευση για αυτοθεραπεία είναι επίσης διαρκής στόχος της ΜΔΘ, κάνοντας τον ασθενή διαχρονικά ανεξάρτητο και ικανό για σωστή διαχείριση της καθημερινότητας στο διηνεκές. Τέλος, η πρόληψη υποτροπών και η αποφυγή επιβαρυντικών παραγόντων συνιστούν τα μέγιστα στην αντιμετώπιση της χρονιότητας, που αποτελεί σημαντικότατο επιβαρυντικό παράγοντα.
